پاک باش و خدمتگزار
گروه استان‌های دفاع‌پرس _ «علی‌اصغر زینلی» آزاده دفاع مقدس؛ اسارت گرچه به خودی خود یک انتخاب برای آزادگان ما نبوده و مجبور به پذیرش آن بوده‌اند، اما منشا انتخابات ارزشمندی برای آن‌ها بوده است، انتخاب‌هایی که گاهی برای اسرا سرنوشت‌ساز بوده است، زمانی که آن‌ها با انتخاب سید آزادگان مرحوم ابوترابی به‌عنوان پیشوا و مقتدای خود، توصیه‌های او را با جان و دل می‌پذیرند در حقیقت خود را از مسیر اسارت به سوی آزادگی می‌برند.
در اسارت گاهی آزادگان ما چاره‌ای جز انتخاب نداشتند، همانند انتخاب فردی به‌عنوان مسئول اردوگاه یا انتخاب افرادی به‌عنوان مسئولین آسایشگاه، نظافت، بهداشت، فرهنگی و... که البته برخی انتخاب‌ها جنبه علنی نداشته است همانند انتخاب فردی به عنوان روحانی اردوگاه که نقشی هدایتی و مذهبی بر عهده داشته است پس می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که انسان‌ها در هر اجتماعی که باشند حتی در اسارت برای بهبود شرایط زیستی و تعاملات خود با دیگران چاره‌ای جز انتخاب ندارند.
برای دیدار با احمد قاسم‌زاده راهی منزل او شدیم، کمتر آزاده مشهدی است که این آزاده سرافراز را نشناسد و از حسن خلق و صمیمت او بهره نبرده باشد.
او پای ثابت خدمت به آزادگان سرافراز در برنامه‌های مختلف است و تجارب ارزنده او در برگزاری اردو‌های خانوادگی و مسابقات ورزشی و سایر برنامه‌های فرهنگی زبانزد کسانی است که او را می‌شناسند.
این روز‌ها که تنور رقابت‌ها برای انتخابات مجالس خبرگان رهبری و شورای اسلامی در فضای کشور عزیزمان ایران بسیار گرم است، مناسب دیدیم از قاسم‌زاده در مورد فرایند انتخاب‌ها در اسارت جویا شویم.
او در خصوص فرایند انتخابات در دوره اسارت اظهار داشت: ما در دوران اسارت ناچار به انتخاب بودیم، اما انتخاب‌ها الزاما به معنای انتخاب اصلح نبود و گاهی انتخاب‌ها جنبه مصلحت داشت مثلا گاهی مجبور بودیم فردی را که تابع هیچ نظم و قاعده‌ای نبود را با واگذاری مسئولیت نظامند کنیم.
قاسم‌زاده یک باور قلبی و عمیق داشت که همه آزادگان سرافراز در دوره اسارت خود به نحوی از هدایت‌ها و حمایت‌های نامحسوس الهی برخوردار بودند و مصداق آن را بخشی از این آیه شریفه قرآن می‌دانست «وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا»
این آزاده سرافراز که از آزادگان اردوگاه اطفال عراق است، معتقد است اتفاقاتی که در دوره اسارت برای آن‌ها افتاده است بدون تردید ناشی از هدایت‌های الهی بوده، چون هیچ عزم و قصد قبلی برای انجام آن‌ها نبوده است، همانند اعتصابات و اتفاقاتی که به صورت ناخواسته
در زمان و مکان خاصی به وقوع می‌پیوسته و نتایج موثری را نیز به دنبال داشته است و همین اتفاقات بعثی‌ها را به این باور رساند که اسرایی که از نظر آن‌ها اطفالی بیش نیستند می‌توانند تصمیمات بزرگی بگیرند.
از نگاه قاسم‌زاده هر اردوگاهی که اسرای ایرانی را در خود جای داده بود یک فرهنگ عمومی داشت که بین همه اردوگاه‌ها مشترک بود و یک شاخصه و برتری اختصاصی داشت که مختص همان اردوگاه بود و این فرهنگ اختصاصی منشأ انتخاب اسرایی بود که در آنجا بودند.
از نگاه او مدیریت در اردوگاه‌ها یک امتیاز نبود و اگر روحیه و شوق خدمت به دیگران وجود نمی‌داشت قطعا مدیریت در اردوگاه چیزی جز دردسر و عذاب دستاوردی نداشت و چه بسا مدیرانی که به خاطر تصمیماتشان در راستای خدمت به دیگران شکنجه می‌شدند.
قاسم‌زاده در بخش دیگری از اظهارت خود به جمله قابل تاملی اشاره کرد و آن اینکه درک ما آزادگان برای دیگران سخت است و حتی خانواده‌های ما نیز نمی‌توانند ما را درک کنند.
انتهای پیام/
